من کسی هستم که در شب های مهتابی همه احساسم را برمی دارم
و به مهتاب می روم
در آن اوج هزار پایی در میان ابرها شب را با مهتاب سپری خواهم کرد ..
صدای خنده های من آنقدر بلند هست
که کسی متوجه غم ها و دردهای دلم نمی شود هرگز!
گاهی آنقدر با رویا هایم ادغام می شوم که گویی آنها هرگز رویا نبوده اند ..
اشکهای من همیشه بر سر گونه هایم بازی می کنند
وقتی هوا ابریست دل من بارانیست ..
گاهی آنقدر دل تنگ هستم اما ..
تمام دنیا را هم به من دهند باز هم دل تنگم
در زندگی من کینه و دلگیری هرگز معنا پیدا نکرد!
آنقدر بخشیده ام که راه انتقام را از یاد برده ام ..
مهتاب که میشود دیگر به خودم تعلق نخواهم داشت
از زمین بلند میشوم ناگاه چشمانم بسته می شوند ..
آنفدر سبک میشوم که دیگر چیزی احساس نمی کنم!
شب های مهتابی کهکشان را زیر پا میگذارم ..
اگر برایم قصه میگویی از مهتاب بگو !
یک تیر ماهی همیشه منتظر خواهد ماند برای احساس ..
دل شکسته ایی، تیر ماهی را باکی نیست.
تیر ماهی را تا نفس هست تنها یک عشق هست.
این بار با مهتاب بیا !!
آری من زاده تیر ماه هستم ..