در جامعه هایی که امر ارضای میل جنسی را تا 5 و یا 10 سال پس از بلوغ به تعویق می اندازند،میل بیدار شده،نیاز به استقلال را تحریک می کند و جوان را با پدر و مادر یا صاحبان قدرت و تصمیم در جامعه در می اندازد. یک فرد عادی سالها پس از بلوغ به این درجه از استقلال می رسد. اما واقعیتی غیر قابل انکار وجود دارد که این نوع استقلال ،به رغم آنکه فرد ازدواج می کند،بچه دار می شود و تا پایان عمر زندگیش را اداره می کند،به معنای آن نیست که او حقیقتا استقلال یافته است. او با وجود آنکه بزرگسال است،اما هنوز در بسیاری موارد ناتوان و بی پناه است و باید برای حمایت و تامین خود در پی قدرتهایی باشد. بهای دسترسی به این کمک ها ،وابسته شدن او به منابع قدرت و از دست دادن آزادی و در نتیجه توقف رشد اوست. او افکار و اندیشه هایش را از آنان وام می گیرد. احساسات ،هدفها و ارزش هایش مال آنهاست. هر چند وی در این توهم باقی می ماند که فکر،احساس و انتخاب هایش از آن خود اوست. (فروم)