گرسنگی عصبی (nervosa bulimia) یکی از اختلالات شایع عصبی است و همچون دیگر اختلالات مربوط به زنان، ریشه در افسردگی و کم و کیف ترشح غدد درونریز دارد. ساختار زیستی زن در سیری یا گرسنگی کاذب و واقعی او نقش دارد. از شکم بارگی زنان بسیار شنیده ایم؛ همان قدر که از بی اشتهایی ها و کم خوراکی های فصلی شان. باز پای افراط و تفریط، کاهش و افزایش و ساختاری مواج و متلاطم در میان است. پای زن در میان است و هورمون هایش. و این بار هیپوتالاموسی که در زندگی زن دخالت می کند و سررشته همه چیز را به دست می گیرد: سیری و گرسنگی، میل جنسی و هیجانات روحی. کارکرد سیستم عصبی نیز پای ثابت همه افراط و تفریط های هیجانی است. اختلال گرسنگی بیش از بی اشتهایی عصبی (nervosa anorexia) به سیستم عصبی مربوط است. گرسنگی زنانه نتیجه اختلال در ترشحات درونریز عصبی و افسردگی پنهان است. ناگزیر باید بازگردیم به مقوله هیستری و اهمیت زبان بدن. زن گرسنه به زبان بدن حرف می زند. پرخوری او نشانه نارضایتی و عدم ارضاء نیازهایی است که بی پاسخ مانده اند. گروهی از روانشناسان که رمانتیک تر به این ماجرا نگاه می کنند، گرسنگی زنانه را به کمبود عشق نسبت می دهند. ماودزلی درباره عشق درمانی و اهمیتش در درمان بسیاری از اختلالات هیستریک می گوید: «فلج آنها فلج اراده ای است که عاشقی مناسب می تواند درمانش کند.»
در خدمت و خیانت زنان، شهلا زرلکی، انتشارات رسا، چاپ اول اسفند 1392