یکی از اولین هنر درمانگران برگزیدهای که بطور مقدماتی با کودکان کار میکرد، در دههی 1940، پیشگام آمریکایی ادیت کرامر بود. او فعالیتهای هنری را به خودی خود دارای ویژگیهای شفابخش ذاتیدرنظر میگرفت ومعتقد بود که موضوع میتواند احساسات مخرب و پرخاشگرانه را بیرون براند و این احساسات را نمادپردازی کند و بنابراین از برونریزی ناسالم آنها جلوگیری نماید.کودکدر این فرایند و در ارتباط با درمانگر، قادر خواهد بود که بر اعمال و احساساتش کنترل بدست آورد و در رفتارش تغییر ایجاد کند.(والر، 2006)
در سال 1950 کرامر اجرای یک برنامهی هنردرمانی را آغاز و به مدت 9 سال آن را در مدرسه پسرانه ویلتوویک شهر نیویورک ادامه داد. اولین کتابش به نام «هنردرمانی در جمعیت کودکان» بود که در سال 1958 نوشته شد. کرامر به عنوان یک سخنران و آموزگار در این زمینه شهرت یافته و مورد رجوع اهل فن قرار گرفت)
بسیاری از هنر درمانگران بنیانگذار معلمان هنر و افرادی بودهاند که تحت تأثیر آموزشهای هنری خود قرار گرفتهاند آنها در اواخر 1930 تا 1950 به سمت رویکرد کودکمحور که در دوره بین دو جنگ جهانی توسعه یافته بود، گرایش پیدا کردند. این رویکرد به شکل اصلاح شدهای در دههی 1960 توسط هربرت رید و ویکتور لونفلد ادامه یافت.(والر، 2006)
در کالج اورسولاین در 1997 هنردرمانی گروهی برای افزایش مهارتهای اجتماعی در کودکان ناتوان ذهنی بهکار رفت. همچنین مکنزی در 1998 در بیمارستانی در تورنتوی کانادا هنردرمانی را برای کودکان سرطانی بهکار گرفت که منجر به افزایش انگیزهی زندگی و پذیرش بیماری در این بیماران شد.
هنردرمانی با کودکان اوتیستیک، پژوهشگران در دانشگاه مینهسوتای آمریکا درصدد برآمدند تعامل و همکاری دو گروه کودکان اوتیستیک و سالم را در کلاس هنر مورد بررسی قرار دهند و تأثیر این همکاری مشترک را بر تعامل این دو گروه با گروه شاهد ارزیابی نمایند.نتایج نشان داد هر دو گروه در فعالیتهای هنری در مقایسه با گروه شاهد، بطور معناداری جهت همکاری متقابل هدفمند شدند.بنابراین هنردرمانی در هدفمند کردن کودکان اوتیستیک می باشد.
هنردرمانی با کودکانی که والد یا والدین الکلی دارند، پژوهشگران در دانشگاه سین سیناتی تأثیر الکل بر روابط کودک با والدینشان و ادراک و احساسات این کودکان را برروی 68 کودک دارای والدین الکلی انجام دادند.در این پژوهش از ترسیم دایره به عنوان استعارهی دیداری جهت بررسی روابط کودکان و نیز وضعیت عاطفی آنها استفاده شد. کودکان دارای والدین الکلی دایرههای کوچکتر و با فاصلهی روانی بین این کودکان با والدین الکلیشان می باشد. درحالیکه در گروه شاهد دایرهها اغلب بزرگ و نزدیک بهم رسم شده بود.
هنردرمانی با کودکان قربانی سوء استفاده جنسی، پژوهشگران در دانشگاه جرج واشنگتن آمریکا مطالعهای بر روی این کودکان انجام دادند. آنان در یک دورهی 21 هفتهای براساس 5 موضوع ( شرمساری، عصبانیت، ترس، اعتماد و محبت) از تکنیک های هنردرمانی (نقاشی، کلاژ، انواع ماسک و بازی نقش) استفاده کردند. پس از این دوره این کودکان که توانستهبودند احساسات ناخوشایند را برونریزی نمایند بطور نسبی احساس محبت و اعتماد اولیهی خود را بدست آوردند.
منبع:
نژادی پیلهرود، فرحناز. (1385). بررسی موردی هنردرمانی با رویکرد نقاشیدرمانی بر کودک دچار تأخیر رشدی و دیرآموزی،اولین کنگرهی سراسری هنردرمانی، دانشگاه شهید بهشتی