پارادوکسیکال تایم تیبل : (جدول زمان متناقض)   paradoxical time table  
در این روش شما نه از خاطرات بد فرار می کنید و نه آنها را نادیده می گیرید؛ بلکه در چهار چوب برنامه ریزی خود به آن ها فکر می کنید و در همان وقت تعیین شده تا آنجا که ذهنتان می خواهد به اعماق آنها می‌رود. اما بعد از پایان مدت تعیین شده با نهیبی که به خود می

زنید این افکار را متوقف می کنید و هر موقع که این افکار در غیر وقت تعیین شده به ذهنتان هجوم آوردند به آنها می گویید بروید و در فلان روز و فلان ساعت که برایتان وقت گذاشته ام بیایید.

فلسفه بکار گیری روش فوق اینست که چون این افکار یاد گرفته اند که هر موقع که دلشان می‌خواهد به ذهن شما بیایند و به اصطلاح با اینکه ساخته شما هستند اما ارباب شما شده اند، ما با این روش به آنها یاد می دهیم که هنوز نوکر و ساخته دست ما هستند و هر موقع که ما به آنها اجازه دهیم می توانند به ذهن ما وارد شوند. با روش برنامه ریزی برای حضور این افکار و کم کردن تدریجی زمان اختصاص یافته، می توانیم این افکار را تحت کنترل خود درآورده و در نهایت آنها را به بایگانی ذهن بسپاریم.
مثلا تصمیم می گیرید هر روز موقعی که از خواب بیدار شدید و ساعت 10 صبح و 5 عصر و 12 شب هر کدام به اندازه مثلا 5 دقیقه کاملا به خاطرات بدتان فکر کنید اما نکته اصلی این است که بیشتر از 5 دقیقه یا زمانی که برای خودتان تعیین کردید به آنها فکر نکنید. جلوی ذهنتان را نگیرید و بگذارید تا هرجا که می خواهد پیش برود و اصلا جلوی احساساتتان را نگیرید. حتی اگه گریه تان گرفت، گریه کنید. نکته دوم و مهم اینکه فقط در ساعات تعیین شده به آنها فکر کنید و نه خارج از آن...

این روش شاید در ابتدا سخت به نظر برسد، ولی نتیجه‌ بسیار اثربخشی‌ دارد. کم کم زمان آن را کمتر و نوبت هایشان را هم کمتر کنید. مثلا هر روز فقط دوبار و هر بار چند دقیقه به آنها فکر کنید.کم کم به طور شگفت آوری همه چیز در ذهنتان مرتب میشود و از یادتان می رود. البته اگر این تکنیک را زیر نظر یک مشاور روان شناس پیگیری نمایید به نتایج بهتری خواهید رسید.