??عاطفه از نیازهای پایدار هر فردی و صمیمیت یک نیاز واقعی است.

مولفه های 9 گانه صمیمیت عبارتند از :

1-صمیمیت عاطفی : استفاده از زبان برای تأمین نیاز همسر با واژگانی که بار عاطفی مثبت دارند مثل قربون صدقه رفتن و تأیید کردن و دوری از غرغر کردن و پرخاشگری و سرزنش و...

2-صمیمیت روان شناختی : مهارت شنیدن درد دل های همسر بدون قضاوت کردن طوری که همسر بدون ترس و دلهره بتواند برای شریک زندگیش راحت صحبت کند و از ملامت و سرزنش و..نترسد. در واقع توانایی افشای موضوعات مهم و شخصی خود با همسر که بدین منظور میبایست ابتدا امنیت فرد در رابطه تضمین شده باشد، یعنی فرد ترس از طرد شدن یا مسخره شدن و یا تنبیه شدن را نداشته باشد.

3-صمیمیت عقلانی: گفتگوی بالغانه و منطقی راجع به ارزش ها و درمیان گذاشتن عقاید و افکار و باورهای خود با همسر.عنصر اصلی در ایجاد و نگهداری صمیمیت عقلانی توانایی نقش گزینی role-taking یعنی توانایی دیدن جهان از دریچه چشمان همسر ، میباشد.

4-صمیمیت جنسی : درمیان گذاشتن افکار و احساسات و خیالپردازیهای جنسی با همسر و با توافق دوجانبه یک رابطه خوب برقرار کردن.

5-صمیمیت جسمی(غیر جنسی): نیاز به تماس جسمی و فیزیکی با همسر مثل گرفتن دستها یا ماساژ دادن و.. تعریف از جسم هم و تایید آن و اینکه همینطور که هست دوستش داریم.

6-صمیمیت معنوی : درمیان گذاشتن افکار و باورها و تجربه ها درباره موضوعات مذهبی و متافیزیکی و اخلاقی و معنای زندگی و رابطه با خدا و جهان بعد از مرگ و... با همسر و شرکت و لذت بردن دونفره از مناسبتهای مذهبی و مناسکها ، زیارت ها و شبهای عزاداری و اعیاد و..

7-صمیمیت زیبایی شناختی : درمیان گذاشتن احساسات و افکار و باورها و تجارب و ادراکاتی که فرد آنها را به دلیل زیباییشان دوست دارد.موسیقی و شعر و نقاشی و تمامی فعالیتهای هنری را میتوان در این حیطه در نظر گرفت.

8-صمیمیت اجتماعی و تفریحی : انجام فعالیتها و تجربه های لذتبخش با یکدیگر چه اجتماعی و چه خانوادگی و مهمانیها و چه فعالیتهای دو نفره تفریحی و ...

9-صمیمیت زمانی : اختصاص زمان برای انجام فعالیت مشترک و گفتگو و... یعنی اینکه افراد چقدر دوست دارند برای همسر خود در زندگی زناشویی وقت صرف کنند. برخی افراد پانزده دقیقه در روز را کافی میدانند و برخی دیگر یک تا دو ساعت زمان را بسته به شرایط موجود نیاز دارند.

کانالی ویژه زوجین

 @ghermezicheraghkhab

کانالی ویژه والدین و زوجین

@rouyeshezendegi

 آیا آمیزش جنسی در دوران بارداری به جنین آسیب می رساند ؟
معمولا زوج ها می خواهند بدانند که آیا فعالیت جنسی به جنین صدمه می رساند یا خیر. آمیزش جنسی و انزال، هیچ یک در بارداری عادی خطری برای مادر وجنین نخواهد داشت. جنین در محفظه عضلانی رحم و درون یک کیسه محافظ به نام کیسه آمنیوتیک قرار دارد. این کیسه حاوی مایعی به نام مایع آمنیوتیک است که جنین را در برابر ضربات و صدمات احتمالی محافظت می کند.به علاوه یک پوشش مخاطی ضخیم دهانه رحم را می پوشاند که مانع از انتقال عفونت نیز می شود.با این حال اگر هنوز نگرانید و پرسشی در این باره دارید، می توانید نظر پزشک خود را در این زمینه جویا شوید.

 آیا میل جنسی در دوران بارداری تغییر می کند؟

عموماً تمایل جنسی زنان باردار از یکی از دو الگوی زیر پیروی می کند:

1. کاهش میل جنسی در سه ماهه اول و سوم بارداری و افزایش آن در سه ماهه دوم : طی سه ماهه اول ممکن است دچار تهوع و ضعف باشید. طی سه ماهه سوم ممکن است افزایش وزن، بزرگ شدن شکم و حساسیت سینه ها و سایر مشکلات باعث شوند کمتر میل به تماس جنسی داشته باشید. این حالت طبیعی است. در مورد حس خود با همسرتان صحبت کنید و سعی کنید راهی بیابید که برای هر دوی شما رضایت بخش باشد.

2. بارداری در بعضی زنان باعث افزایش میل جنسی می شود. فارغ شدن از نگرانی در مورد احتمال بارداری به برخی از زنان احساس رهایی می بخشد. در برخی موارد، یک زن در دوران بارداری است که برای اولین بار به اوج لذت جنسی می رسد و یا چند بار اوج لذت را تجربه می کند. این موضوع به دلیل افزایش فعالیت هومورنی و بیشتر شدن گردش خون لگن است.

 آیا بارداری می تواند موجب تغییر در میل جنسی همسر شود؟

بله! بعضی از مردان خانم باردار خود را جذابتر از هر وقت دیگر می بینند و گروهی دیگر از شدت نگرانی برای سلامت مادر و جنین تمایلات جنسی خود را سرکوب کرده یا اصلاً آنرا احساس نمی کنند. در هر صورت صحبت کردن می تواند باعث شود تا تغییر در رفتارها برای طرف مقابل قابل درک شود

 آیا نحوه ی مقاربت در حاملگی باید تغییر کند؟
با پیشرفت حاملگی قاعدتاً وضعیت عادی مقاربت و آمیزش جنسی برایتان مشکل تر می شود و علاوه بر این با بزرگ شدن رحم و جنین، خوابیدن مادر به پشت برای جنین خطرناک می شود بنابراین توصیه می شود که نزدیکی یه صورت خوابیدن به پهلو و یا زن بر روی مرد صورت گیرد.

 نکته مهم دیگر در آمیزش جنسی اینست که حتماً باید با ملایمت انجام شود و همچنین نوک پستان مادر تحریک نشود چرا که تحریک نوک پستان زن باردار (چه دست زدن و چه مکیدن) می تواند باعث ترشح نوعی هورمون شود که می تواند باعث انقباضات زایمانی شود. البته باید توجه کرد که هدف از مقاربت فقط ارضای میل جنسی نیست بلکه می توان تنها با آغوش گرفتن یکدیگر ابراز عشق نمود.

 ممکن است چندی بعد از اوج لذت جنسی جنین شما تکان بخورد! در این مورد نیز نگران نباشید چون این افزایش تحرک بدلیل افزایش جریان خون ناشی از افزایش ضربان قلب شماست نه بخاطر اینکه جنین احساس درد می کند یا از آنچه روی داده چیزی فهمیده است.

 برخی زنان فکر می کنند که به دلیل افزایش اندازه و تغییرات جسمانی ناشی از بارداری، جذابیت خود را از دست داده اند. ممکن است بعد از مقاربت احساس گرفتگی در شکم یا حساس شدن ناراحت کننده در سینه ها داشته باشند. در مورد این احساسات خود با همسرتان صحبت کنید، درک متقابل و محبت می تواند به هر دوی شما کمک کند.

 چه زمانی باید از آمیزش جنسی اجتناب کرد؟

برخی وضعیت ها باید شما را نسبت به عدم انجام آمیزش آگاه سازد. اگر سابقه زایمان پیش از موعد دارید. ممکن است پزشک شما را آمیزش جنسی و یا رسیدن به اوج لذت جنسی باز دارد. اوج لذت جنسی باعث انقباض های خفیف رحمی می شود. مواد شمیایی موجود در ترشحات جنسی مرد ( منی ) نیز می توانند باعث تحریک انقباضات رحمی شوند. بنابراین شاید بهتر باشد که همسر یک زن باردار از تخلیه ترشحات جنسی خود داخل واژن اجتناب کند.
اگر سابقه سقط خود به خودی داشته باشید ممکن است پزشک شما را از رابطه جنسی و رسیدن به اوج لذت بر حذر دارد. با این حال هیچ رابطه ای بین آمیزش جنسی و سقط خود به خودی پیدا نشده است.

در بارداری محدودیت‌هایی جهت نزدیکی وجود دارد که عبارت‌اند از:
 
 سابقه سقط یا تهدید به سقط یا زایمان زودرس

سابقه انقباضات خودبه‌خودی رحمی، خون‌ریزی و یا پارگی زودرس پرده دور جنین

نارسایی دهانه رحم و همچنین تعداد زایمان‌های متعدد

چهار تا شش هفته آخر بارداری

سابقه فشار خون بارداری

پارادوکسیکال تایم تیبل : (جدول زمان متناقض)   paradoxical time table  
در این روش شما نه از خاطرات بد فرار می کنید و نه آنها را نادیده می گیرید؛ بلکه در چهار چوب برنامه ریزی خود به آن ها فکر می کنید و در همان وقت تعیین شده تا آنجا که ذهنتان می خواهد به اعماق آنها می‌رود. اما بعد از پایان مدت تعیین شده با نهیبی که به خود می

زنید این افکار را متوقف می کنید و هر موقع که این افکار در غیر وقت تعیین شده به ذهنتان هجوم آوردند به آنها می گویید بروید و در فلان روز و فلان ساعت که برایتان وقت گذاشته ام بیایید.

فلسفه بکار گیری روش فوق اینست که چون این افکار یاد گرفته اند که هر موقع که دلشان می‌خواهد به ذهن شما بیایند و به اصطلاح با اینکه ساخته شما هستند اما ارباب شما شده اند، ما با این روش به آنها یاد می دهیم که هنوز نوکر و ساخته دست ما هستند و هر موقع که ما به آنها اجازه دهیم می توانند به ذهن ما وارد شوند. با روش برنامه ریزی برای حضور این افکار و کم کردن تدریجی زمان اختصاص یافته، می توانیم این افکار را تحت کنترل خود درآورده و در نهایت آنها را به بایگانی ذهن بسپاریم.
مثلا تصمیم می گیرید هر روز موقعی که از خواب بیدار شدید و ساعت 10 صبح و 5 عصر و 12 شب هر کدام به اندازه مثلا 5 دقیقه کاملا به خاطرات بدتان فکر کنید اما نکته اصلی این است که بیشتر از 5 دقیقه یا زمانی که برای خودتان تعیین کردید به آنها فکر نکنید. جلوی ذهنتان را نگیرید و بگذارید تا هرجا که می خواهد پیش برود و اصلا جلوی احساساتتان را نگیرید. حتی اگه گریه تان گرفت، گریه کنید. نکته دوم و مهم اینکه فقط در ساعات تعیین شده به آنها فکر کنید و نه خارج از آن...

این روش شاید در ابتدا سخت به نظر برسد، ولی نتیجه‌ بسیار اثربخشی‌ دارد. کم کم زمان آن را کمتر و نوبت هایشان را هم کمتر کنید. مثلا هر روز فقط دوبار و هر بار چند دقیقه به آنها فکر کنید.کم کم به طور شگفت آوری همه چیز در ذهنتان مرتب میشود و از یادتان می رود. البته اگر این تکنیک را زیر نظر یک مشاور روان شناس پیگیری نمایید به نتایج بهتری خواهید رسید.

??یکی از راه‌های بیان و ابراز احساسات، استفاده از واژه‌های دلگرم کننده و تشویق آمیز است. هدف عشق به دست آوردن چیزی که شما می‌خواهید نیست بلکه انجام دادن کاری برای سعادت کسی است که دوستش دارید. واقعیت این است که وقتی ما کلام تاییدآمیز دریافت می‌کنیم به احتمال قوی ترغیب می‌شویم که متقابلاً کاری انجام دهیم.

??کسانی که زبان عشق خود و یا همسرشان کلام تایید آمیز است باید در گفتار خود این نکات را مدنظر قرار دهند:

??کلمات تشویق آمیز

واژه تشویق در زبان انگلیسی به معنای ایجاد شهامت است. همه ما در بخش‌هایی از وجودمان احساس ناامنی می‌کنیم. ما فاقد شهامت هستیم و این شهامت نداشتن اغلب مانع انجام کارهای مثبتی می شود که دوست داریم انجام دهیم. لطفاً توجه کنید که ما نمی‌گوییم به همسرتان فشار بیاورید تا کاری را که شما می‌خواهید انجام دهد، بلکه می‌گوییم او را تشویق کنید تا علایقی را که دارد، بسط و پرورش دهد. تشویق مستلزم توجه و محبت و نگاه کردن به جهان از چشم همسرتان است. ابتدا ما باید بفهمیم که چه چیزی برای همسرمان مهم است و سپس با تشویق به پرورش آن بپردازیم.

??کلام مهر آمیز

عشق مهربان است. اگر بخواهیم با زبان، ارتباط عاشقانه برقرار کنیم باید از واژه‌های مهرآمیز استفاده کنیم. من واقعاً حیرت می‌کنم که چطور مردم زندگی امروز خود را با بیان خاطرات تلخ دیروز خراب می کنند. بهترین کاری که ما با خطاهای گذشته می‌توانیم انجام دهیم این است که آن‌ها را به تاریخ بسپاریم و فراموش کنیم. بله، متاسفانه اتفاقی افتاده و صدمه زیادی هم زده و ممکن است که باز هم به ما صدمه بزند و ما را برنجاند؛ اما ما نمی‌توانیم گذشته را پاک کنیم یا تغییر دهیم بلکه باید آن را به عنوان گذشته و تجربه بپذیریم. پس اگر می‌خواهیم روابط صمیمی و دوستانه داشته باشیم، به جای بیان خاطرات تلخ گذشته باید خواسته‌های یکدیگر را بدانیم، آمال و آرزوهای یکدیگر را بشناسیم و با کلمات محبت آمیز به بیان آن‌ها بپردازیم.

??کلمات فروتنانه

عشق تقاضا می‌کند، نه تحکم. اگر با تحکم خواسته‌های خود را بیان کنیم، امکان صمیمیت را محو و نابود کرده ایم و همسرمان نیز از ما دور خواهد شد. پس بیاموزیم که زبان عاشق متواضع و مهربان است نه متکبر و پرخاشگر.

??زبان دوم عشق: وقت گذاشتن برای یکدیگر

منظور از وقت گذاشتن برای یکدیگر ، این است که توجه خود را به طور کامل به دیگری معطوف کنیم. طریقه اساسی وقت گذاشتن برای یکدیگر، با هم بودن است. البته منظور ما صرفاً کنار هم بودن نیست، با هم بودن یعنی توجه متمرکز و کامل. یکی از وجوه وقت گذراندن این است که ما با هم کاری انجام دهیم و طی این مدت تمام توجه‌مان به دیگری باشد. ما با روش‌های مختلفی می‌توانیم برای هم وقت بگذاریم. ممکن است همسر ما با یکی از این روش‌ها عشق خود را نشان ‌دهد، در حالی که ما از آن غافل هستیم. در ادامه نمونه‌هایی از وقت گذاشتن برای یکدیگر را بیان می‌کنیم.

??گفت و گوی متمرکز

گفت وگوی متمرکز کاملاً با زبان اول عشق متفاوت است.کلمات تایید آمیز روی چیزی تکیه می‌کند که ما می‌گوییم، اما گفت وگوی متمرکز روی چیزی که می‌شنویم تکیه دارد. متاسفانه ما فراموش می‌کنیم که ازدواج یک رابطه است، نه پروژه‌ای که باید کاملش کنیم یا مشکلی که باید حلش کنیم. برای برقراری یک رابطه صمیمی به جز خوب گفتن باید از خوب شنیدن یا هنر گوش کردن نیز بهره ببریم.

??هنر گوش کردن

1- وقتی همسرتان حرف می‌زند، به چشم‌هایش نگاه کنید.2- در حین گوش کردن به حرف‌های همسرتان، مشغول کار دیگری نشوید.3- در حین گوش کردن در پی کشف احساسات طرف مقابل‌تان باشید.4- به حرکات بدن یا همان زبان بدن وی توجه کنید.5- حرف او را قطع نکنید.

??فعالیت های سازنده

یکی دیگر از وجوه وقت گذراندن برای یکدیگر، فعالیت سازنده است. فعالیت‌های سازنده مشترک، مخزن خاطره‌ای ایجاد می کند که تا سال‌ها بعد می‌توانید از موجودی آن استفاده کنید .

??مالک توانایی هایتان باشید
اول از همه اینکه خیلی مهم است بفهمید انتخاب های زیادی دارید. شما تصمیم می گیرید و شما اجرا می کنید. پس تصمیم بگیرید که زندگی فوق العاده داشته باشید. زندگی شما مال شماست. شما 100? خاص و به نوع خودتان بااستعداد هستید. حق دارید زندگی تان را با کارهایی بگذرانید که دوست دارید و چیزهایی را تجربه کنید که به شما لذت می دهد.
شما نعمت ها و استعدادهایی دارید که شاید دیگران از آن بی بهره باشند. خیلی از کارها را شاید کسی نتواند مثل شما انجام دهد. شما تنها کسی روی کره زمین هستید که می توانید از توانایی هایتان استفاده کنید!
 
 
??کمی عاشق خودتان باشد
شاید عاشق ماهیگیری باشید و بخواهید سبک زندگی تان را طوری بسازید که ماهیگیری در آن گنجانده شده باشد. بنشینید، با خودتان خلوت کنید و روحتان را بشکافید تا ببینید دوست دارید واقعاً زندگی تان چه شکلی باشد. حتی به این فکر کنید که دوست دارید وقتی از دنیا رفتید، دیگران درموردتان چه بگویند. به استقبال تغییر بروید و تغییر کنید.
وقتی فهمیدید که دوست دارید زندگی تان چه شکلی باشد، وقتش است که آن را عملی کنید. وارد عمل شوید و سعی کنید آرزوهایتان را به واقعیت تبدیل کنید. تغییر ترسناک است اما این ترس باید مثبت و هیجان انگیز باشد.
یادتان باشد شما خودتان به تنهایی کاپیتان این کشتی خاص هستید!

هیچوقت در زندگی تان به خاطر احساس ترس عقب ننشینید.
همه ی ما بارها این جمله را شنیده ایم که
«بدترین اتفاقی که ممکن است بیفتد چیست؟ مثلاً اینکه بمیرید؟
اما مرگ بدترین اتفاقی که ممکن است برایتان رخ دهد نیست …»
بدترین اتفاق در زندگی این است که اجازه دهید در عین زنده بودن، از درون بمیرید.

مارتین سلیگمن

ترس از تصمیم گیری

ما از فوبیا ‌ (ترس‌های بی‌دلیل) زیاد شنیده‌ایم. فوبیای ترس از حشرات، فوبیای تاریکی و ارتفاع. فوبیای تنهایی و سکوت. اما شاید هیچ‌یک از آنها، به اندازه ترس از تصمیم گیری بر زندگی ما سایه نینداخته باشد.

ترس از تصمیم‌گیری به حدی جدی است که برای آن یک نام اختصاصی هم در نظر گرفته شده است: Decidophobia. همان‌گونه که مشخص است این عبارت، از ترکیب دو کلمه Decide به معنای تصمیم‌گیری و Phobia به معنای ترس بی‌دلیل شکل گرفته است.

این لغت توسط والتر کافمن، ابداع شد. او کتابی به نام «بدون‌گناه و عدالت» نوشت. او کتاب خود را این‌گونه شروع می‌کند:

ترس از تصمیم‌گیری یا فوبیای تصمیم گیری ، باعث می‌شود ما جرات انتخاب یک گزینه را از میان گزینه‌های موجود نداشته باشیم. این در حالی است که در بسیاری از موارد، گزینه درست را می‌توانیم به سادگی از میان گزینه‌های پیش رو تشخیص دهیم.فرار از تصمیم‌های بزرگ به تصمیم‌های کوچک، یکی از هنرهای ما برای پنهان کردن ترس از تصمیم‌گیری است.

به همین دلیل، احتمالا شما این راهکار را زیاد دیده یا به‌کار برده‌اید:
حالا یک تغییر کوچک انجام بدهیم: مدت‌ها است تصمیم به تعویض و ارتقای ماشینم دارم؛ اما باید ده‌ها میلیون تومان پول روی قیمت ماشین فعلی بگذارم تا ماشینی که کمی بهتر است خریداری کنم. نه می‌توانم این تصمیم را فراموش کنم و نه جرات دارم که به صورت قطعی تصمیم بگیرم. به سراغ راه‌حل دیگری می‌روم: «فعلا ضبط ماشین رو عوض می‌کنم. شاید بتوان با همین ضبط جدید تا مدتی همین ماشین را تحمل کرد.»

شاید اینجا، تشبیهی که پیتر سنگه در کتاب پنجمین فرمان خود، در حوزه تفکر سیستمی مطرح می‌کند قابل استفاده باشد: با تقسیم یک گاو به دو قسمت، دو گوساله نخواهیم داشت. بلکه یک گاو مرده خواهیم داشت، ما با خرد کردن یک تصمیم به تصمیم‌های کوچک‌تر، عملا اصل آن تصمیم را کنار گذاشته و سرگرم انتخاب‌های دیگری شده‌ایم.

غیر از مورد فوق، ما راهکارها و مکانیزم‌های دیگری هم برای فرار از تصمیم‌گیری و پنهان کردن فوبیای تصمیم‌گیری آموخته‌ایم:

فعلا اولویت من نیست: می‌دانیم که دیر یا زود باید راجع به ماندن یا رفتن از کشور تصمیم بگیریم؛ اما به‌دلیل ترس از گرفتن این تصمیم، می‌گوییم: «فعلا مشغول درس خواندن هستم. بگذار لیسانسم را بگیرم. بعدا به این مساله فکر می‌کنم. الان اولویت من مهاجرت یا ماندن نیست. اولویت دانشگاه است.»

نکته دیگر آن است که ما عموما فراموش می‌کنیم که تصمیم نگرفتن، خود یک تصمیم است. کسی که تصمیم می گیرد فردا در مورد استعفا فکر کند، تصمیم گرفته است که امروز استعفا ندهد.دلیل اینکه بسیاری از ما مشورت می‌گیریم، ندانستن پاسخ نیست، بلکه ترسیدن از پذیرش پاسخی است که در ذهن داریم.

افراد در مقابل تغییر:
1- تغییر را می سازند
2- تغییر را پیش بینی می کنند
3- با تغییر ، تغییر می کنند
4- در برابر تغییر مقاومت می کنند

گروه اول کار آفرینان
گروه دوم مدیران
گروه سوم طبقه متوسط
گروه چهارم غافلان

همیشه
دلخوری ها را...
نگرانی ها را....
به موقع بگویید....
حرفهای خود را به یک دیگر با "کلام"
مطرح کنید؛ نه با
" رفتار"
که از کلام همان "برداشت" می شود که شما می گویید؛
ولی از رفتارتان هزاران "برداشت"

ماساژدرمانی، خلق و رفتار دانش آموزان مبتلا به ADHD را بهبود می بخشد.

مترجم: الهام پاریاب- کارشناس کاردرمانی- مرکز کاردرمانی رشد
ویراستاری: دکتر ابراهیم پیشیاره- دکترای علوم اعصاب شناختی- مرکزکاردرمانی رشد
 اختلال کم توجهی/بیش فعالی (َADHD[1]) شایعترین برچسب تشخیصی اخیر است که برای کودکان و نوجوانان که مشکلات توجه ،کنترل تکانه[2] و بیش فعالی از خود نشان می دهند، استفاده می شود. در گذشته تصور می شد شاخصه بیش فعالی ،علامت مختل کننده اصلی در این اختلال است اما امروزه عموم صاحبنظران معتقدند که بیش فعالی اغلب ثانویه به ضعف شاخصه کنترل تکانه است.افراد مبتلا به ADHD به طور مشخص نشانه هایی را ظاهر میسازند که میتوان آنها را به عنوان نشانه های مربوط به فقدان توجه،نشانه های مربوط به بیش فعالی/تکانشگری یا ترکیب آنها گروه بندی کرد.غالبا،افراد مبتلا به ,ADHDترکیبی از این دو گروه نشانه ها را بروز می دهند.بنابراین،به عنوان افرادی که به “نوع مرکب ADHD”مبتلا هستند توصیف میشوند.
نشانه های بی توجهی که در کودکان مبتلا به ADHD دیده میشوند ،شامل خطاهای ناشی از بی دقتی و بی نظم و ترتیب بودن هستند.این کودکان در گوش دادن به حرف های دیگران،پیروی از دستورالعمل ها یا انجام دادن تکالیف با مشکل مواجه هستند .آنان غالبا از انجام دادن تکالیفی که نیاز به توجه طولانی مدت دارند پرهیز می کنند،فراموشکار هستند و در طی انجام فعالیت ها به آسانی دچار حواس پرتی میشوند.
ویژگیهای بیش فعالی و تکانشگری مشتمل بر پرتحرکی ، خستگی ناپذیری، ناآرامی و دخالت در کار دیگران می باشند.کودکانی که واجد این نشانه های ADHD هستند می خواهند با وارد کردن خود در مکالمات دیگران،خارج از نوبت صحبت کنند و نظرات خود را در یک حالت نامناسب بیان می کنند.
 ماساژ درمانی:
نوعی از مداخله غیر داروئی است که با استفاده از تقویت سیستم حس لمس به مداخله می پردازد و اخیرا برای کودکان ADHD بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
در مطالعه ای ، نوجوانان مبتلا به ADHDمراجعه کننده به یک مرکز خصوصی در دو گروه ماساژ درمانی و گروه کنترل تقسیم بندی شدند. گروه ماساژ درمانی به مدت 1 ماه و به صورت 2 جلسه در هفته و طول مدت زمان هر جلسه به میزان 20 دقیقه ، در هر جلسه از تکنیک های ماساژ درمانی و تقویت سیستم حس لمس بهره می بردند.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد افرادی که در گروه ماساژدرمانی و تقویت سیستم حس لمس شرکت کرده بودند خود را شادتر توصیف می کردند و احساس بهتری داشتند. ناظران، کاهش حالات بی قراری و ناآرامی را در این گروه در مقایسه با گروه کنترل گزارش کردند و معلمان افزایش و پیشرفت سطح ارتاء عملکردها و رفتار های مرتبط با تکالیف مدرسه ای-آموزشی و همچنین تکلیفهای وابسته به مدادو کاغذ را در این گروه در مقایسه با گروه کنترل عنوان کردند.
تغییرات مشابهی در کودکان و نوجوانان بستری در بیمارستان روانپزشکی با تشخیص اختلالات افسردگی گزارش شده است، آنها کاهش قابل توجهی در افسردگی و اضطراب به دنبال ماساژدرمانی و تقویت سیستم حس لمس نشان دادند. سطح کورتیزول در بزاق و ادرار کاهش یافته بود که نشان از کاهش استرس داشت. علاوه بر این گزارش کردند که راه رفتن های شبانه در این گروه کمتر شده و زمان بیشتری را در خواب آرام فرو می رفتند.
درمان لمسی[3] و تقویت سیستم حس لمس ، همچنین در کاهش رفتار و افکار حاشیه ای و بروز الگوهای حواسپرتی در کودکان اوتیستیک موفق بوده است. در یک مطالعه ، ماساژدرمانی و تقویت سیستم حس لمس در کودکان اوتیستیک منجر به کاهش هر دو رفتار بی توجه ای و حواسپرتی و توجه به صداهای بی ربط اطراف و هم چنین افزایش ارتباط اجتماعی در طی زمان کلاس شده است. مطالعه دیگری روی کودکان اوتیستیک که بسیاری از آنها نقص پردازش حسی داشتند، انجام شده است و نتایج آن نشان داده است که تحریک فیزیولوژیکی با استفاده از لمس فشاری عمیق[4] باعث کاهش رفتارهای بیش فعالی و افکار حاشیه ای و بروز الگوهای حواسپرتی و کاهش بروز رفتارهای خود تحریکی آنها می شود.
به علاوه ، در مطالعه ای در سال 1996 نیز تاثیر ماساژدرمانی را در قالب افزایش هوشیاری و تغییرات امواج ثبت فعالیت الکتریکی مغزی EEGمطابق با افزایش هوشیاری (کاهش آلفا و بتا و افزایش دلتا) و عملکرد بهتر در تکالیف ریاضی (کاهش یافتن زمان مورد نیاز به نصف و کاهش اشتباهات تا نصف) را در اثر ماساژدرمانی و تقویت سیستم حس لمس گزارش کردند. این مطالعات نشان می دهند که درمان از طریق لمس درمانی و تقویت سیستم حس لمس می تواند باعث کاهش استرس و افزایش سطح توجه در کودکان و نوجوانان مبتلا به ADHDشود.
مکانیزم اینکه چگونه ماساژتراپی و تقویت سیستم حس لمس باعث کاهش بیش فعالی و افزایش توجه می شود بطور دقیق مشخص نیست.

انویسنده: دکتر بهنام اوحدی

واژه‎ی اعتیاد به سکس، برای نخستین بار در دهه‎ی 1980 میلادی مطرح شد. این واژه برای توصیف افرادی به کار گرفته می‎شد که به گونه‎ای وسواسی در پی تجارب جنسی بوده و چنان‎چه نمی‎توانستند نیازهای جنسی‎شان را ارضا کنند، رفتارشان مختل می‎گشت. در واقع، این مفهوم از الگوی وابستگی (اعتیاد) به داروها (مواد) یا رفتارهایی چون قمار برگرفته شده است. وابستگی (اعتیاد) به سکس در این جا به معنی وابستگی روان شناختی، وابستگی جسمی و وجود نشانه‎ها و علایم سندرم ترک (محرومیت) در صورت عدم دست‎رسی به دارو (ماده) یا ناکامی رفتار (مانند قمار) است.
افراد بسیاری دیده می‎شوند که همه‎ی کوشش‎ها و رفتارهایشان در زندگی معطوف به جست‎وجوی رابطه‎ی جنسی است؛ زمان زیادی را صرف چنین رفتاری می‎نمایند و اغلب تلاش می‎کنند که این رفتار را متوقف کنند ولی در عمل، توانایی این کار را ندارند. شاید بسیاری برای نخستین بار با چنین واژه‎ای رو به رو شده باشند اما این پدیده، برای شمار فراوانی از درمان‎گران کاملاً شناخته شده است. این افراد، کوشش فزاینده و مکرری انجام می‎دهند که رابطه‎ی جنسی داشته باشند و چنان‎چه در این تلاش‎ها پیروز و کامیاب نشوند، دچار ناراحتی و رنج و عذاب می‎شوند. می‎توان گفت که وابستگی (اعتیاد) به سکس، یک مفهوم اکتشافی مفیدی است که درمان‎گر را برای علت زمینه‎ای این رفتار، هشیار می‎سازد. معتادین جنسی نمی‎توانند تکانه‎های جنسی خود را کنترل کنند. این تکانه‎ها طیف کاملی از رفتار یا تخیلات جنسی را در بر می‎گیرد. سرانجام، نیاز به آمیزش و به طور کلی هر گونه فعالیت جنسی، افزایش می‎یابد و میل مداوم به رابطه‎ی جنسی، تنها انگیزه‎ی رفتار فرد می‎شود.
در سابقه‎ی شخص، معمولاً الگوی درازمدتی از این رفتار وجود دارد که شخص بارها تلاش داشته تا آن را متوقف کند، ولی موفق نشده است. هر چند ممکن است پس از چنین اعمالی، فرد دچار پشیمانی و احساس گناه و عذاب وجدان شود، ولی چنین احساساتی برای پیش‎گیری از بروز دوباره‎ی این رفتار، کافی نیستند. ممکن است بیمار بیان نماید که در دوره‎های پر استرس یا هنگام تنش، اضطراب و خشم، نیاز بیشتر و شدیدتری در خود برای برون ریزی احساس می‎نماید.
به طور کلی، بیشتر اعمال شخص در این زمینه، با ارگاسم پایان می‎یابد؛ هر چند این یک قانون و اصل کلی نیست و رفتار جست‎وجوی رابطه‎ی جنسی به میزان زیادی با تهییج و تحریک همراه است که نیاز و الزامی به رسیدن به ارگاسم ندارد.
در نهایت، فعالیت جنسی با زندگی زناشویی، اجتماعی یا حرفه‎ای شخص تداخل می‎کند و سبب از دست رفتن کارکرد شخص در این زمینه‎ها می‎شود.
علایم و نشانه‎های وابستگی (اعتیاد) به سکس را می‎توان این چنین فهرست نمود:
1) رفتار خارج از کنترل
2) پیامدهای قانونی، پزشکی و بین فردی نامطلوب و زیان آور
3) پی‎گیری همیشگی رفتار جنسی پر خطر یا رفتارهای خود تخریبی
4) کوشش‎های مکرر برای متوقف نمودن رفتارهای جنسی
5) وسواس فکری و تخیلات جنسی – آمیزشی
6) نیاز برای حجم فزاینده‎ای از فعالیت‎های جنسی
7) تغییرات خلقی شدید در ارتباط با فعالیت جنسی (افسردگی، خوشی، …)
8) صرف زمانی غیر عادی برای دست‎یابی به رابطه‎ی جنسی، شهوت انگیز بودن یا رهایی از تجربه‎ی جنسی
9) تداخل رفتار جنسی با فعالیت اجتماعی، شغلی یا تفریحی
به طور کلی، انحرافات و هنجار گسیختگی‎های جنسی، در افراد دچار وابستگی (اعتیاد) به سکس بیشتر دیده می‎شود. ویژگی‎های اصلی این انحرافات عبارتند از: رفتار یا میل شدید و عود کننده‎ی جنسی مانند نمایش‎گری، یادگار خواهی، مالش، آزارگری، آزارخواهی، مبدل پوشی، تماشاگری جنسی، بچه‎‎خواهی. این انحرافات، همراه با ناراحتی قابل ملاحظه‎ی بالینی هستند و تقریباً همیشه در روابط بین فردی اختلال ایجاد می‎کنند و اغلب به مشکلات قانونی منجر می‎شوند. ولی اعتیاد به سکس ممکن است افزون بر انحرافات جنسی، شامل رفتارهایی نظیر آمیزش جنسی و خودارضایی باشد که البته طبیعی و بهنجار تلقی می‎شوند، به جز مواردی که کنترل نشده یا بی‎بندوبار باشد.
در بسیاری از موارد، اعتیاد به سکس، مسیر نهایی و مشترک انواعی از اختلالات دیگر است. افزون بر انحرافات جنسی که اغلب وجود دارند، ممکن است اختلال روانی عمده‎ای چون اسکیزوفرنی نیز وجود داشته باشد. اختلال شخصیت جامعه ستیز و اختلال شخصیت مرزی نیز شایع هستند.
گه‎گاه، اعتیاد به سکس با اختلال روانی دیگری همراه می‎شود. برای نمونه، وابستگی (اعتیاد) به سکس می‎تواند با وابستگی (اعتیاد) و سوء مصرف مواد مخدر و محرک، اختلالات خلقی (چون افسردگی، سرخوشی و …) و اختلالات اضطرابی (چون هراس‎ها، وسواس‎ها و …) توأم گردد.