نامه اول

ای  عزیز!
راست می گویم.من هرگز یک قدم جلوتر از آنجا که هستم را ندیده ام.
قلمم را دیده ام چنان که گویی بخشی از دست راست من است؛ و کاغذ را.من هرگز یک قدم جلوتر از آنجا که هستم را ندیده ام.
من اینجا «من» را دیده ام -که اسیر زندان بزرگ نوشتن بوده است،همیشه ی خدا، که زندان را پذیرفته، باور کرده، اصل بودن پنداشته، به آن معتاد شده، و به تنها پنجره اش که بسیار بالاست دل خوش کرده...
و آن پنجره تویی ای عزیز!
آن پنجره ، آن در، آن میله ها، و جمیع صداهایی که از دور دستها می آیند تا لحظه ای، پروانه وش، بر بوته ی ذهن من بنشینند، تویی...این ، می دانم که مدح مطلوبی نیست
اما عین حقیقت است که تو مهربان ترین زندانبان تاریخی.
و آنقدر که تو گرفتار زندانی خویشتنی این زندانی، اسیر تو نیست-
که ای کاش بود در خدمت تو، مرید تو، بنده ی تو...
و این همه در بند نوشتن نبود.
اما چه می توان کرد؟
تو تیماردار مردی هستی که هرگز نتوانست از خویشتن،بیرون بیاید
و این، برای خوب ترین و صبور ترین زن جهان نیز آسان نیست.
می دانم.
اینک این نامه هاشاید باعث شود که در هوای تو قدمی بزنم
در حضور تو زانو بزنم سر در برابرت فرود آورم و بگویم: هر چه هستی همانی که می بایست باشی،و بیش از آنی،و بسیار بیش از آن.به لیاقت تقسیم نکردند؛ و الا سهم من،در این میان،با این قلم،و محو نوشتن بودن،سهم بسیار ناچیزی بود: شاید بهترین قلم دنیا،اما نه بهترین همسر دنیا... 

گزیده ای ازکتاب« چهل نامه کوتاه به همسرم » نوشته مرحومنادر ابراهیمی  با این امید که در زندگی « تازه همسران » ی کهخواننده آن می باشند راه گشا باشد

مشخصاتکتاب:
نام:چهل نامه کوتاه بههمسرم
نویسنده:نادرابراهیمی
   تلفن تهیه   کتاب: 2222204

از دید جامعه شناسان و صاحبنظران نیز  همکاری مردم  در اداره امور شهری خود فقط به پرداخت عوارض ختم نمی گردد، بلکه مردم در مدیریت‌ها و تصمیم‌گیری‌ها که به طور مستقیم بر زندگی آنها تاثیرمی گذارد ، نیز سهیم می باشند.

علاوه بر این  بدلیل گستردگی  مشکلات و دغدغه های کلانشهری همچون مشهد ، مشارکت  واقعی و معنا دار مردم  در فرآیندهای برنامه ریزی و توسعه آن مورد تایید برنامه ریزان شهری بوده که این مهم بیش از هر چیز  در سطح خرد و محله ای  ضرورت می یابد. لذا با در نظر گرفتن این مطلب می توان اهمیت  حضور شهروندان و مشارکت آنان در قالب شورایی را  بیش از هر چیز به دوشکل مهم و اساسی  بیان داشت :

1) شناسایی بهتر مشکلات بومی

 2):‌ جلب مشارکت شهروندان واستفاده از پتانسیل های مردمی در راستای بهبود شرایط فرهنگی و اجتماعی.

همچنین علاوه بر موارد فوق بازگرداندن هویت پیشین و از دست رفته محله، تقویت نقش کارکردی محله در زندگی شهری ، دسترسی به خدمات شهری در سطح محله ای و جلب مشارکت مردم محله در نیاز سنجی، سیاستگزاری و برنامه ریزی و اجرا از اهداف مدیریت شهری محله محور بوده که در این بین نیز نقش و جایگاه فرهنگی در مدیریت محله محور از اهمیت شایانی برخوردار است. لذا  فرهنگ شهرها و به تبع آن فرهنگ محله ها ابزار قدرتمندی برای کنترل توسعه شهری و محله ای، منبع خاطرات و بازسازی هویت و میراث های شهری و هدایت کننده ساخت و ساز و معماری شهری و محله ای تلقی می شود.

اضافه برآن ، فرهنگ های محله ای می توانند از نزدیک و به طور مسالمت آمیزی مسائل اجتماعی محله مانند جرم، خشونت، آسیب ها و ناهنجاریهای اجتماعی راکاهش داده و رضایت خاطر و امنیت شهروندان را فراهم آورند. از این رو همواره تدوین و اجرای برنامه هایی در قالب محلات مفید و موثر بوده است که  از مهمترین این  برنامه ها که بزرگترین آن برای واگذاری مدیریت برنامه های مربوط به شهروندان به خود ایشان در دومین کلانشهر مذهبی جهان محسوب می شود، تشکیل "شوراهای اجتماعی محلات" می باشد که  با رویکرد محله محور و در راستای افزایش مشارکت مردمی در مدیریت شهری و نیز ترویج فرهنگ و هویت اسلامی در محلات بوجود می آید. لذا می توان  مهمترین اهداف تشکیل این شوراها را به شرح زیر بیان کرد:

ü      تقویت هویت محلات

ü        افزایش ارتباط و اعتماد متقابل بین ساکنین محلات و شهرداری.

ü        ارتقاء فرهنگ شهروندی با افزایش همبستگی مردم در سطح محلات و احساس تعلق مردم به شهر و محله

ü        جلب مشارکت مردم، نهادها و تشکل های غیر دولتی و واگذاری هر چه بیشتر فعالیت های اجرایی به آنان.

ü        بهره برداری از شبکه گسترده ارتباطی با مردم و افزایش مشارکت و نظارت همگانی بر خدمات و مراکز اجتماعی

ü        بهبود زیر ساخت های فعالیت های اجتماعی در سطح محلات

ü        بهره گیری بهینه از امکانات و ظرفیت های موجود در محلات و شهر

امید که با شکل گیری و شروع به کار این شوراها گامی مفید و موثر در جلب مشارکتهای مردمی و توسعه و تقویت برنامه های اجتماعی در محلات برداشته شود.

2- هدف:

مشخص کردن فرآیند شکل گیری و اداره شوراهای اجتماعی محلات به منظور توسعه و تقویت مشارکتهای مردمی در سطح محلات شهر مشهد

3- تعاریف و اصطلاحات :

محله:محدوده مشخصی از مناطق شهری در سطح شهر مشهد بوده که بر مبنای تقسیمات شهرداری تعیین شده است.

مسجد محوری: یکی از مساجد فعال در سطح محله که در اجرای برنامه های فرهنگی و اجتماعی مشترک  با شهرداری منطقه  هماهنگ بوده و همکاری و تعامل مستمر و مطلوبی در این خصوص با شهرداری داشته باشد. انتخاب مسجد مذکور بر عهده معاونت فرهنگی و اجتماعی منطقه می باشد.

 شورای اجتماعی محله : شورایی با عضویت  نه  نفر از افراد حقیقی و حقوقی که بعنوان  نمایندگان اقشار مختلف مردم محله و در راستای افزایش مشارکت مردمی در مدیریت اجتماعی شهر در سطح محلات شکل گرفته و در حیطه قوانین و مقررات به صورت افتخاری  به فعالیت می پردازند. اعضای شورا به شرح زیر تعیین می گردند:

 1- رییس شورا : رییس ناحیه شهرداری که محله در آن واقع شده است.

2- دبیر شورا: کارشناس فرهنگی و اجتماعی ناحیه ای که محله در آن واقع شده است، به عنوان دبیر شورا تعیین می گردد.

 3- امام جماعت مسجد محوری : امام جماعت مسجد محوری محله از سوی رییس شورا  برای  عضویت در شورای اجتماعی محله دعوت می گردد. در صورتیکه امام جماعت مسجد محوری نتواند و یا تمایلی به عضویت در شورا نداشته باشد، امام جماعت یکی از مساجد سطح ناحیه بنا به پیشنهاد دبیر و تایید رییس شورای اجتماعی محله برای  عضویت در شورا دعوت می گردد.

  3- نماینده کلانتری یا نماینده اداره بهداشت :  نماینده ای از سوی کلانتری یا مرکز بهداشت محله ای که شورا در آن تشکیل می شود، برای عضویت در شورا دعوت می شود. در این مورد رییس شورا موظف است نسبت به مکاتبه با یکی از این دو نهاد ، با اولویت کلانتری محله ، به منظور دعوت از نماینده ایشان برای عضویت در شورا  اقدام نماید.

  4- نماینده مدارس : مدیر یکی از مدارس محله است که برای  عضویت در شورا  از وی دعوت به عمل می آید. در این مورد اولویت با مدیر مدرسه ای است که ضمن تمایل به فعالیت در شورا ساکن همان محله نیز باشد.  

 5- نماینده تشکلهای مردمی: مسئول یکی از تشکلهای مردمی محله ( هیئت مذهبی ، کانون فرهنگی ، انجمن خیریه ، بسیج ، تشکل ورزشی ، تشکل اجتماعی یا تشکل علمی) که  به عنوان یک تشکل مردم نهاد در سطح محله فعالیت داشته و به از مراجع قانونی مجوز فعالیت داشته باشد، به عضویت شورا دعوت می گردد.

  6- نماینده فرهیختگان محله : شامل شخصیت شناخته شده ای از اساتید دانشگاه، صاحب نظر در مسائل فرهنگی و اجتماعی ، مخترع و یا چهره شناخته شده ادبی یا هنری در محله می باشد، که به عضویت شورا دعوت می گردد.

 7- نماینده بانوان محله : یکی از بانوان محله که در عرصه های اجتماعی یا مذهبی محله همچون هیئت و یا مسجد محل فعال باشد، به عضویت شورا دعوت می گردد.  در صورت وجود چند نفر با این مشخصات اولویت با شخصی است که تحصیلات بالاتری داشته باشد.

8- نماینده کسبه : یکی از کسبه محله که در عرصه های اجتماعی یا مذهبی محله مثل هیئت و یا مسجد محل فعال باشد، به عضویت شورا دعوت می گردد. در صورت وجود چند کسبه با این مشخصات ، اولویت با شخصی است که سابقه سکونت بیشتری در محله داشته باشد.

 شرایط عمومی صلاحیت اعضای شورای اجتماعی محله به شرح زیر می باشد:

- تابعیت جمهوری اسلامی ایران

- التزام به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

-داشتن حداقل 25 سن

- دارا بودن صلاحیت اخلاقی، علمی و فرهنگی

- دارا بودن حداقل مدرک دیپلم

- عدم سابقه کیفری و محرومیت های اجتماعی

- سابقه سکونت حداقل یکسال سکونت در محل برای مسئول تشکل مردم نهاد ، فرهیخته محله ، نماینده کسبه محله و نماینده بانوان محله

- برخورداری از حسن شهرت

- تاهل

2-6) اولین جلسه شورای اجتماعی محله با حضور رییس شورا، دبیر شورا و امام جماعت مسجد محوری محله تشکیل شده و در آن نسبت به انتخاب و دعوت از سایر اعضا برای عضویت در شورا تصمیم گیری می شود. در این مورد دبیر شورا موظف است قبلآ  نسبت به شناسایی  افراد واجد شرایط و ارائه پیشنهاد آن در جلسه اقدام نموده و پس از تصمیم گیری  در جلسه ، پیگیری ، مذاکره و دعوت از اعضای انتخاب شده برای عضویت در شورا را به عمل آورد.

3-6) شورای اجتماعی محله تا تکمیل اعضا مجاز به ارائه و بررسی هیچ دستورکاری  نمی باشد. اعضای شورا نیز پس از انتخاب می بایست ابتدا فرم عضویت ( پیوست شماره 1 آیین نامه) را تکمیل نموده و تعهد کتبی در ذیل فرم مذکور  درخصوص رعایت ضوابط آیین نامه شورای اجتماعی محلات را ارائه نمایند. تصویر فرم مذکور  با پیگیری دبیر شورا برای مدیریت امور اجتماعی و مشارکت های همگانی  ارسال می گردد.

4-6) تایید صلاحیت اعضای شورای اجتماعی محله ( با اولویت موارد مندرج در بند 1-6 آیین نامه ) بر عهده حراست شهرداری منطقه می باشد. در هر مرحله از انجام کار در صورت اعلام عدم صلاحیت هر یک از اعضای شورای اجتماعی محله از سوی حراست منطقه ، عضو مذکور اجازه شرکت در جلسات را نداشته و شورا نسبت به تعیین جانشین وی اقدام می نماید.

5-6)اعضای شورا پس از تشکیل کامل شورا ، از میان خود یک نفر را به عنوان نائب رییس شورا انتخاب می نمایند. مدیریت جلسه در

صورت غیبت رییس شورا با نائب رییس می باشد.

6-6) شورا می تواند به تناسب نیاز های محله ، کمیته های تخصصی با حضور اقشار مختلف مردم و مسوولان سازمان های دولتی و مردم نهاد مانند مهد کودک ها، بهداشت، موسسات خیریه ، تشکلهای اجتماعی  و ... برگزار نماید.

8-6) مصوبات شوراهای اجتماعی محلات پس از بررسی تطبیق آن با سایر ضوابط و قوانین ، لازم الاجرا بوده و هیچ یک از مسئولین امر نمی تواند نسبت به حذف ، افزایش ویا کاهش مطالب آن اقدام نماید، مگر در موارد خاص و با استعلام از ناظر طرح و اعلام در جلسه شورا

9-6)موضوع فعالیت شوراهای اجتماعی محلات صرفا مسائل و موضوعات اجتماعی محله بوده و شوراها حق اعلام نظر و موضع گیری در مسائی سیاسی له یا علیه اشخاص حقیقی یا حقوقی ، گروهها و احزاب مختلف را ندارند.

10-6)حکم کلیه اعضا پس از  انتخاب و تایید ، توسط شهردار منطقه صادر خواهد شد.

 11-6) احکام کلیه اعضای شورای اجتماعی محله به مدت یکسال می باشد.

7- شرح روش :

1-7 ) وظایف شورا :

روز زن مبارک باد  ...

                  با دادن یک هدیه خود را یک سال بیمه بدنه و اعصاب کنید

 به بهشت نمیروم اگر تو آنجا نباشی مادر روزت مبارک

  مادر ای معنی ایثار تو گل باغ خدایی

توی روزگار غربت با غم دل آشنایی

مینویسم از سرخط مادر ای معنی بودن

مینویسم تا همیشه توئی لایق ستودن

 آسمانی پر از ستاره?دشتی پراز گل?

                  تقدیم به آنی که بهشت زیر پایش جای دارد

                   به مادرم

                  که مهرش تا ابد در دلم جای دارد  .
تو بهترین گل، میان شهر گلهایی تو رنگ آفتابی،

      

 مادرجون دسته گلی تقدیم تو،به شرط اونکه تو خودت گل باشی و من خاک زیر پات

 مادر  :
کاشکی می شد بهت بگم
چقدر صدات و دوست دارم
لالاییهات و دوست دارم

 بغض صدات و دوست دارم

             ننه جون خیلی آقایی  .... از ته دل دوستتتتتتت دارم  !!!

 زن هستی ساز و نظم ده و مهر گستر است ســـرچشمهء محبت و الطاف داور است بهر صفا و لطف خـــدا عشق مظهر است بعد از خـدا به سجده بوَد زآنکه مادر است

 به یاد می آورم لحظه های فراز را که صدای او اعتبارم می بخشید و لحظه های نشیب را که اعتمادم به یاد می آورم افرای افراشته ای را به یاد می آورم مادرم را   ...

 آسودگی از محن ندارد مادر. آسایش جان و تن ندارد مادر .دارد غم و اندوه جگر گوشه خویش ورنه غم خویشتن ندارد مادر

 مادر ای لطیف ترین گل بوستان هستی
تو شگفتی خلقتی
تو لبریز عظمتی
تو را دوست دارم و می ستایمت!
دست بر دعا بر می دارم و از خدای یگانه برایت برکت,رحمت و عزت می طلبم.

 مادرای معنی ایثار تو گل باغ خدایی
توی روزگار غربت با غم دل آشنایی
مینویسم ازسرخط مادر ای معنی بودن
مینویسم تا همیشه توئی لایق ستودن

 آسمانی پر از ستاره، دشتی پر از گل،
تقدیم به آنی که بهشت زیر پایش جا دارد
به مادرم...
که مهرش تا ابد در دلم جای دارد.

 شد جهان پرشور و غوغا
صفحه ی گیتی مصفا
بیت احمد طور سینا
پا نهد زهـــرا به دنیا

حکایت سپیده
مادر، تو رفیع ترین داستان حیات منی. تو به من درس زندگی آموختی. تو چون پروانه سوختی و چون شمع گداختی و مهربانانه با سختی های من ساختی. مادر، ستاره ها نمایی از نگاه توست و مهتاب پرتوی از عطوفتت، و سپیده حکایتی از صداقتت. قلم از نگارش شُکوه تو ناتوان است و هزاران شعر در ستایش مدح تو اندک. مادر، اگر نمی توانم کوشش هایت را ارج نهم و محبت هایت را سپاس گزارم، پوزش بی کرانم را همراه با دسته گلی از هزاران تبریک، بپذیر. فروغ تو تا انتهای زمان جاوید و روزت تا پایان روزگار، مبارک باد.

بهار زندگی
مادر، تو شکوفاتر از بهار، نهالِ تنم را پر از شکوفه کردی و با بارانِ عاطفه های صمیمی، اندوه های قلبم را زدودی و مرهمی از ناز و نوازش بر زخم های زندگی ام نهادی. در «تابستان»های سختی با خنکای عشق و وفای خویش، مددکار مهربان مشکلاتم بودی تا در سایه سارِ آرامش بخش تو، من تمامی دردها و رنج ها را بدرود گویم. با وجود تو، یأس دری به رویم نگشود و زندگی رنگ «پائیز» ناامیدی را ندید. تو در «زمستانِ» مرارت های زندگی، چونان شمع سوختی تا نگذاری رنجش هیچ سختی ستون های تنم را بلرزاند. مادر، ای بهار زندگی، شادترین لبخندها و عمیق ترین سلام های ما، همراه با بهترین درودهای خداوندی، نثار بوستان دل آسمانی ات باد.

احسان به پدر و مادر
یکی از وظایف مهم دینی و اخلاقی ما، احسان به پدر و مادر است. در قرآن کریم، چندین بار احسان به آنان، توصیه شده است. علامه طباطبایی رحمه الله در این باره نگاشته اند: «انیکی به پدر ومادر، پس از یکتاپرستی از واجب ترین واجبات است؛ همان گونه که آزردن پدر و مادر پس از شرک، از بزرگ ترین گناهان است». و در جای دیگری آورده اند: «در چند جای قرآن کریم، خداوند متعال، احسان به والدین را در کنار توحید و نفی شرک آورده است و پس از فرمان به توحید یا نهی از شرک، به احسان نسبت به پدر و مادر فرمان داده است». تأکید قرآن کریم بر احسان به پدر و مادر نشان از عظمت والای مقام آنان، در فرهنگ اسلامی دارد.

بزرگ ترین واجب
در قران کریم و روایات اسلامی، درباره نیکی کردن به پدر و مادر سفارش بسیار شده است. قرآن در وصف حضرت یحیی علیه السلام می فرماید: «اونسبت به پدر و مادرش نیکوکار بود، و متکبر و عصیان گر نبود». و از زبان حضرت عیسی علیه السلام حکایت می کند: «مرا نسبت به مادرم نیکوکار گردانید و جبار و شقی قرار نداد». از این دو آیه برمی آید که هرکس به پدر و مادرش نیکی نکند، سرکش و بدبخت است. امیرمؤمنان علی علیه السلام نیز می فرمایند: «نیکی کردن به پدر و مادر، بزرگ ترین واجب است».

زیباترین ستاره سپاس
مادر! تو جانانه جام بلای ما را نوشیدی و لباس رنج و محنت ما را پوشیدی، اینک، حریر محبت فرزندانت را بپوش و شربت شهد عشق آنان را بنوش. مادرم، در گرامی داشت روزت زیباترین ستاره سپاس را به پاس پاسداری بی کرانت از ما، بر آسمان پرمهرت می آویزیم. روزت مبارک باد.

بوسیدن پدر و مادر
بوسه، پیام محبت است؛ شعر ناسروده عشق است؛ تبلور بالاترین تکریم است؛ جلوه عملی عاطفه هاست. پدر و مادر بی شمارترین بوسه های محبت آمیز را از کودکی نثارمان کردند. اکنون که نهال وجود ما از آن محبت ها به پا ایستاده است و درخت زندگی آنان رو به فرسودگی نهاده، باید بهترین محبت ها و بی شائبه ترین عواطف را نثارشان کنیم. بوسیدن ابزار این مهر ورزیدن است. امیر مؤمنان علیه السلام فرمودند: بوسیدن پدر و مادر عبادت است.

نگاه محبت آمیز
«نگاه» مقوله شگفتی است. هر نگاه پیامی دارد از این رو در فرهنگ اسلامی برخی از نگاه ها معصیت است و برخی عبادت. در روایت آمده است: «نگاه مهرآمیز فرزند به پدر و مادر، عبادت است». پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم نیز فرمودند: «درهای آسمان در چهار هنگام به رحمت گشوده می شود: هنگامی که باران می بارد، آن گاه که فرزند به چهره مادر و پدر می نگرد، وقتی که در کعبه باز می شود و آن زمان که ازدواجی شکل می گیرد».

چلچراغ محبت
مادر، صفا و صمیمیت و صداقت، گلابِ گلبرگ های وجود توست. عشق و ایمان در پیشانی بلند تو، موج می زند. چشمانت چلچراغ محبت است. چشمه های مهربانی از چشم های تو سرچشمه گرفته است. لب هایت پیام آور شادترین، لبخندها و نگاه مهر آشنایت، زلالِ دل نوازترین عاطفه هاست. قلب تو، رود همیشه جاری عشق است. از سایه مهربان دست هایت گل مهر می روید. نسیم، چهره بر گام های تو می ساید. مادر، روزت مبارک باد.

مادر، کانون عشق
مادر، کانون عاطفه و مهر است و ظرفیت و شکیب کمتری برای تحمل ناگواری ها دارد، لطافت طبعش و ضعف طبیعی او از یک سو، و ناتوانی های فرساینده ای که از به دنیا آوردن فرزند و دیگر رنج ها در او پدید آمده است از سوی دیگر، او را به شدت ناتوان می کند. بی شک او شایسته تکریم، نوازش، عطوفت و خدمت است.

غزل لطیف روزگار
ای مادر عزیز، تو بهترین گل واژه هستی، هستی؛ تو غزل لطیف روزگاری؛ تو دیوان محبت هایی؛ تو سرود جویباری؛ تو اقیانوس عشقی؛ تو دفتر رنج های نامکتوبی. اکنون که من از تو هستی یافته ام جانم فدایت باد!

خدمات جبران ناپذیر مادر
مردی به رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم گفت: «مادرم، سخت پیر شده است و اکنون نزد من زندگی می کند. او را بر دوش می گیرم و جابه جا می کنم. خود به او غذا می خورانم و شست و شویش می دهم. با این حال، از روی شرم، چهره ام را از او برمی گردانم تا بدین گونه او را تعظیم کرده باشم. آیا تلافی خدمات او را کرده ام؟» فرمودند: «نه». در ادامه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با برشمردن مشکلات و رنج های که مادر در دوران بارداری و طفولیّت فرزند خود تحمل می کند علّت این حکم را مورد اشاره قرار می دهند.

عطر همه گلها

 یاس ها عطرشان را از بوی تن تو به عاریت می گیرند. شبنم، گل واژه اشک های توست ای شقایق دشتستان صبوری؛ ای هم آغوش پروانه ها؛ ای صفای گل سرخ؛ ای نرگس عشق؛ ای اقاقیای محبت؛ تو شمیم گل محمدی و رایحه گل نسترنی. مادر، تو از همه گل ها زیباتر و از همه آنها خوش بوتری، در سالروز یاد تو، عطر همه گل های شکفته را نثار وجودت می کنم.

سرو سایه گستر زندگی
مادر، تو کتاب همیشه گشوده ایثاری. تو در مزرعه زندگی مان بذر سپیده و مهر می کاری. تو چون آسمان زلالی و چون باران بخشنده. مادر قامت تو قیامت عشق است. ای سرافرازترین سر و سایه گستر زندگی ام. در وصف تو، کلمات عقیمند و واژگان محدود. ای خوب ترین، ای رئوف ترین سرچشمه مهربانی ها، ای ساکن کوی مهتاب، ای آب و آیینه و آفتاب، نام بلندت جاودان و کتاب وجودت به شیرازه امن و امان خداوندی استوار و تلاش بی شائبه ات در بارگاه الهی پذیرفته باد.

شگرفی عشق
همه می شناسیمش؛ همو که با شکوه مهرش عشق را معنایی دیگر می بخشد و قلبش وسعت بی انتهای صبر و مهربانی است و شانه های پرصلابتش مأمن مهر و صفا، و چشم های پرفروغش سرچشمه احساس و گذشت است. مادر، مهر کیشی است که با شمع وجودش به محفلمان روشنی می بخشد و با گلخند محبت اش رنگ غم را از چهره مان می زداید و تبسمی از شادمانی بر دل هایمان می نشاند و با دستان پر سخاوتش، چتری سایه گستر ساخته است تا هیچ سختی را حس نکنیم. او به را ستی تندیس همه خوبی هاست.

نیکی به پدر و مادر پس از مرگ
پدر و مادر ما، پس از مرگ، بی نواتر و نیازمندتر از همیشه اند. دستشان کوتاه گشته و فرصت عمل برای آنان تمام شده است و چشم به راه احسان ما هستند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: «سرور نیکوکاران، در روز قیامت، مردی است که پس از مرگِ پدر و مادرش به آنان، نیکی کرده باشد».
مردی درباره نیکی کردن به پدر و مادر، پس از مرگ، از حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلم سؤال کرد. حضرت این وظایف را معین کردند: 1? نماز خواندن برای آنان؛ 2? آمرزش خواستن برای آنان؛ 3? وفا کردن به پیمان هایشان؛ 4? بزرگداشت دوستان آنان.

بر مزار تو
مادر، می خواهم با اشک هایم، گلی بپرورم به رنگ خون دل و به قامت هزاران دریغ و آه، و روز مادر، بر مزارت گذارم. مادر، در این روز، آهم را بنگر و دریغم را شاهد باش. هنوز باور ندارم که تو رفته ای. هنوز دست احساس تو را حس می کنم. تو زنده ای!

زیارت قبور پدر و مادر
یکی از سنت های اسلامی، زیارت قبر پدر و مادر است. عمل به این سنت، هم پیوند با پدر و مادر را پس از مرگ نگاه می دارد و هم یکی از شیوه های احسان و نیکی کردن به پدر و مادر است؛ به ویژه اگر زائر قبور، برای آنان از خداوند، درخواست آمرزش کند و به قرائت قرآن پردازد.

عاشقانه ترین غزل
مادر، تو کتاب نامکتوب مرارت هایی، تو دیوان محبت هایی، تو ناب ترین واژه شعر خلوصی؛ تو بلندترین داستانِ حماسیِ ایثاری. ای قصیده بلند عشق؛ ای عاشقانه ترین غزل؛ ای مثنوی رنج ها؛ تو بیت الغزل از خودگذشتگی هستی؛ تو قافیه احساس قلب منی؛ تو منظومه بلند فضیلت هایی تو بهترین بیت رباعی محبتی.
مادر، شعر وجود تو را، واژه واژه می نوشم و رعناترین غزال غزل هایم را به سویت روانه می کنم. دو بیتی های احساسم را همراه با شادمانه ترین ترانه فصل های زندگی ام، نثار دل بهاری ات می کنم. ای بهترین شعر زندگی، روزت مبارک باد.

حکایت
وقتی به جهل جوانی بانک بر مادر زدم، دل آزرده به کنجی نشست و گریان همی گفت: مگر خُردی فراموش کردی که دُرْشتی می کنی؟
چه خوش گفت زالی به فرزند خویش     چو دیدش پلنگ افکن و پیل تن
گر از عهد خُردیت یاد آمدی که بیچاره بودی در آغوش من
نکردی درین روز بر من جفا     که تو شیر مردی و من پیر زن
 
زلال هرچه عشق
مادر! تو پروانه دشت ایثاری؛ شمع فروزان محفل مایی؛ تو عطر خوش بوی همه گل هایی. در ژرفای دیدگانت، رودی از محبت موج می زند و دستان مهربانت سهمی از سخاوت آفتاب دارد. تو چون دریا بی دریغ، پایان نداری. تو زمزمه هرچه محبتی؛ عطر هرچه رازی؛ زلال هر چه عشقی؛ تو بلور شفاف خلوصی؛ وسعت بی کران مهربانی و صبری.
من لطافت نسیم، سیپدی سپیده، نستوهی کوه و صداقت آیینه را در تو می نگرم. مادر، گلبرگ ها بر دستانت بوسه می زنند؛ دریاها به تو غبطه می خورند؛ بادها نام تو را تا عرش خدا می برند؛ و ملکوتیان بر تو درود می فرستند. خدا بهشتش را به زیر پای تو می بخشد. تو به راستی شکوه مندترین واژه شگرف آفرینشی.

پس از مرگم نه، امروز

مردی مقابل گل فروشی ایستاد.او می خواست دسته گلی برای مادرش که در شهر دیگری بود سفارش دهد تا برایش پست شود .

وقتی از گل فروشی خارج شد ? دختری را دید که در کنار درب نشسته بود و گریه می کرد. مرد نزدیک دختر رفت و از او پرسید : دختر خوب چرا گریه می کنی ؟

دختر گفت : می خواستم برای مادرم یک شاخه گل بخرم ولی پولم کم است . مرد لبخندی زد و گفت :با من بیا? من برای تو یک دسته گل خیلی قشنگ می خرم تا آن را به مادرت بدهی.

وقتی از گل فروشی خارج می شدند دختر در حالی که دسته گل را در دستش گرفته بود لبخندی حاکی از خوشحالی و رضایت بر لب داشت. مرد به دختر گفت : می خواهی تو را برسانم ؟ دختر گفت نه ، تا قبر مادرم راهی نیست!

مرد دیگرنمی توانست چیزی بگوید? بغض گلویش را گرفت و دلش شکست. طاقت نیاورد? به گل فروشی برگشت? دسته گل را پس گرفت و 200 کیلومتر رانندگی کرد تا خودش آن را به دست مادرش هدیه بدهد.

شکسپیر می گوید: به جای تاج گل بزرگی که پس از مرگم برای تابوتم می آوری، شاخه ای از آن را همین امروز به من هدیه کن

زمانی که من بچه بودم، مادرم علاقه داشت گهگاهی غذای صبحانه را برای شب

   درست کند. و من به خاطر می آورم شبی را بخصوص وقتی که او صبحانه ای، پس از گذراندن

یک روز سخت و طولانی در سر کار، تهیه کرده بود. در آن شب مدت زمان خیلی پیش، مادرم یک بشقاب

تخم مرغ، سوسیس و بیسکویت های بی نهایت سوخته در جلوی پدرم گذاشت. یادم می آید منتظر شدم که ببینم

آیا هیچ کسی متوجه شده است! با این وجود، همه ی کاری که پدرم انجام داد این بود که دستش را به سوی بیسکویت

دراز کرد، لبخندی به مادرم زد و از من پرسید که روز ام در مدرسه چطور بود. خاطرم نیست که آن شب چه چیزی به پدرم

گفتم، اما کاملاً یادم هست که او را تماشا می کردم که داشت کره و ژله روی آن بیسکویت سوخته می مالید و هرلقمه آن را می خورد.

وقتی من آن شب از سر میز غذا بلند شدم، به یادم می آید که شنیدم صدای مادرم را که برای سوزاندن بیسکویت ها از پدرم عذر خواهی

می کرد. و هرگز فراموش نخواهم کرد چیزی را که پدرم گفت: ((عزیزم، من عاشق بیسکویت های سوخته هستم.)) بعداً همان شب، رفتم که

 بابام را برای شب بخیر ببوسم و از او سوال کنم که آیا واقعاً دوست داشت که بیسکویت هایش سوخته باشد. او مرا در آغوش کشید و گفت:

 ((مامان تو امروز روز سختی را در سرکار گذرانده و او خیلی خسته است. و بعلاوه، بیسکویت کمی سوخته هرگز هیچ کسی را نمی کشد!))

زندگی مملو از چیزهای ناقص... و افراد دارای کاستی هست. من اصلاً در هیچ چیزی بهترین نیستم، و روز های تولد و سالگرد ها را

درست مثل هر کسی دیگر فراموش می کنم. اما چیزی که من در طی سال ها پی برده ام این است که یاد گیری پذیرفتن عیب های همدیگر–

و انتخاب جشن گرفتن تفاوت های یکدیگر– یکی از مهمترین را ه حل های ایجاد روابط سالم، فزاینده و پایدار می باشد. 

و امروز دعای من برای تو این است که یاد بگیری که قسمت های خوب، بد، و ناخوشایند زندگی خود را بپذیری و آن ها را به خدا واگذار کنی.

چرا که در نهایت، او تنها کسی است که قادر خواهد بود رابطه ای را به تو ببخشد که در آن یک بیسکویت سوخته موجب قهر نخواهد شد.

ما می توانیم این را به هر رابطه ای تعمیم دهیم. در واقع، تفاهم اساس هر روابطی است، شوهر-همسر یا والدین-فرزند یا برادر-خواهر یا دوستی!  

((کلید دستیابی به شادی تان را در جیب کسی دیگر نگذارید- آن را پیش خودتان نگهدارید.))

بنابراین، لطفاً یک بیسکویت به من بدهید، و آره، از نوع سوخته حتماً خیلی خوب خواهد بود.!.!.!.! 

امام صادق (ع) فرمودند: وقتی  انسان کار خوب انجام می دهد ،درآسمان چهارم این عمل نشان داده می شود ولی وقتی انسان گناه می کند ، خدا می فرماید که روی آسمان پوششی بیندازید که اهل آسمان بنده ی من را نفرین نکنند. خدا نمی خواهد در آسمان چهارم هم آبروی ما برود . روایت داریم: اگر هفتاد گناه کبیره از برادرت دیدی ،آنرا بپوشان . جوانی با دختری ازدواج کرد و بعد دید که او دوشیزه نیست ولی آبروی او را نبُرد و با خدا معامله کرد و به دختر کمک کرد که انسان خوبی بشود . این مرد توانست خدمت امام زمان (عج) شرفیاب بشود . کسانی که دنبال عیب دیگران می گردند تا آنرا افشا کنند ، از تحت ولایت خدا خارج می شوند و تحت ولایت شیطان قرار می گیرند . و شیطان هم آنها را قبول نمی کند . خدا پوشاندن عیب و حفظ اسرار دیگران را دوست دارد . غلام جواب سوال سوم را نداد. وزیر غلام را پیش سلطان برد و جواب ها را به سلطان گفت . سلطان دستور داد که جای غلام و وزیرعوض بشود . وزیر قبلی گفت که جواب سوال سوم چه بود ؟ وزیر فعلی گفت که جواب سوم این است :خدا در یک لحظه جای غلام و وزیر را عوض می کند. خدا انسانها را امتحان می کند . ما بدانیم که خدا ما را رها نمی کند . خوش بینی یعنی شاکی نبودن از خدا . مشکلات خودمان را به خدا نسبت ندهیم .

خدا قطعا دعاها را پاسخ می دهد . ما می توانیم در دعا اصرار بکنیم ولی باید حق انتخاب را به خدا واگذار کنیم . ما دعا می کنیم ،ممکن است که خدا عین خواسته ی ما را به ما بدهد و ثواب دعا را هم به ما می دهد یا ممکن است که خدا خواسته ی ما را با تاخیر به ما بدهد . در قرآن داریم :حضرت موسی به فرعون نفرین کرد و اجابت شد . ( این دعا چهل سال طول کشید ) . روایت داریم :از بین بردن کوهها راحت از از بین بردن حاکمی است که اجل او فرا نرسیده باشد. تا اجل کسی نرسد خدا به او مهلت می دهد . پس ممکن است که خدا در اجابت دعا تاخیر بیندازد که این تاخیر روی حکمت و شرایط است . خدا دوست دارد صدای بنده اش را بشنود. مرحوم نراقی می گوید: دنیات نداده اند نه از خواری توست کونِین فدای یک نفس زاری توست ، هر چند دعا کنی اجابت نکنم زیرا که مرا محبت زاری توست . خدا یا رب شما را دوست دارد . هر چه شما دعا کنی ، خدا آنرا ذخیره می کند . روایت داریم : در روز قیامت ، خدا از فقرائی که راضی هستند ، صبر می کنند و شکایت نمی کنند عذرخواهی می کند . اگر هر کس پنج درصد خرید عیدش را به فقرا می داد ، دیگر فقیری باقی نمی ماند .امروزه سخاوت و رحم کم شده است . خدا مثل یک برادر بزرگ که از برادر کوچکتر عذرخواهی می کند ،از فقرائی که صبر کردند و شکایت نکردند عذرخواهی می کند. گاهی ظرفیت کم است

یکی از پیامبران به دیدن دخترهایش رفت . او  به دخترش گفت که حالت چطور است ؟ دختر گفت که شوهر من کشاورز است ،اگر باران بیاید وضع مان خیلی خوب می شود و اگر نباید بدبخت می شویم ، پدر دعا کن که باران بیاید . دختر دوم گفت که شوهر من سفالگر است و کوزه ها را در آفتاب گذاشته است که خشک بشود ، اگر باران بیاید ما ورشکست می شویم ، پدر دعا کن که باران نیاید . حالا این پدرمهربان دعا کند که باران بیاید یا نیاید ؟ گاهی دنیا یا انسان ظرفیت اجابت دعا را ندارد . بعضی از مواقع عین دعای ما مستجاب نمی شود ولی خدا بهتر از آن را به ما می دهد . ما دعایی می کنیم و روی آن اصرار می کنیم حتی درمورد مسائل معنوی . گاهی بنده ای از خدا طاعت می خواهد . در روایت داریم : خدا می داند که اگر این فرد مدتی نماز شب بخواند غرور او را می گیرد . در مکارم الاخلاق داریم : خدایا به من توفیق بندگی بده ،مبادا من دچار عُجب بشوم و از بین بروم . پس خدا بجای آن حاجت به شما ثواب، درجه و مقام می دهد . منصور دوانقی عده ای از سیّدها را در زندان کرده بود و آنها را شکنجه می کرد . عده ای از سیّدها پیش یکی از زندانیان مستجاب الدعوه رفتند و گفتند که برای آزادی ما دعا کند . او گفت : من برای شما دعا می کنم اگر خدا بخواهد . اما بدانید که خدا برای منصور دوانقی جهنمی درست کرده است و برای شما هم ،در بهشت مقاماتی قرار داده است که با صبر به این مقامات می رسید ، شما می توانید انتخاب کنید. آنها گفتند که برای آزادی ما دعا نکن ، ما صبر می کنیم تا آن مقامات را بدست بیاوریم . مثلا ممکن است که خدا به ما همسر ندهد ، حضرت معصومه همسر نداشت ولی عظمت بالایی داشت . ما نباید ندادن همسر را حمل بر بدی و دشمنی خدا بدانیم . حضرت زهرا مستجاب الدعوة بودند ولی رنج های زیادی کشیدند . وقتی ابراهیم پسر پیامبر مُرد ،پیامبر گریه کرد ولی شکایت نکرد . یکی از یاران خوب امام باقر (ع) و امام صادق (ع) ابوبصیر بود. او نابینا بود. او ایمان کاملی داشت . ابوبصیر نزد دو امام آمد و گفت شما که مستحاب الدعوة هستید برای من دعا کنید که چشم من بینا بشود. جضرت دعا کرد و او بینا شد. حضرت گفت : اگر تو بر نابینایی خودت تا آخر عمر صبر بکنی ، من بهشت برین را از طرف خدا برای تو ضمانت می کنم . ابوبصیر کور بودن را انتخاب کرد . اگر در دنیا برای ما کم گذاشته شده باشد حتما در آخرت خدا آنرا جبران می کند. در مثنوی داریم: عاشقم بر لطف و بر قهرش به جد ،دل عجب من عاشق این هر دو ضد ، ناخوش او خوش بود بر جان من ،جان فدای یار دل رنجان من . گاهی خدا ما را نوازش می کند و گاهی ما را اذیت می کند.

وقتی یوسف عزیز  مصر شد ،جبرئیل به دیدن او آمد . جبرئیل دید که جوانی به دیدن یوسف می آید ،او تبسمی کرد . یوسف پرسید که چرا تبسم می کنی ؟ جبرئیل گفت : این جوان ،همان نوزادی است که در گهواره به پاکی تو شهادت داد . وقتی زلیخا پیراهن یوسف را که داشت از دست او فرار می کرد پاره کرد و یوسف در اتهام بود ، نوزاد گفت که اگر پیراهن یوسف از پشت پاره شده است معلوم می شود که یوسف داشته فرار می کرده و مقصر نیست . این نوزاد در گهواره شهادت داد و یوسف نجات پیدا کرد . حضرت یوسف خوشحال شد و هدایای زیادی به او داد و به او محبت کرد . جبرئیل منقلب بود و اشک می ریخت. جبرئیل گفت که تو برای یک بار شهادت دادن این جوان ، این قدر به او محبت می کنی ، حالا ببین خدا به کسی که در روز ،پنج بار به بزرگی و یکتایی خدا شهادت بدهد ،چه محبت و لطفی می کند . خوب است که ما به خدا خوش بین باشیم . خوش بینی به خدا خیلی از مشکلات را حل می کند.

می گویند : سلطانی وزیری بی کفایت داشت که می خواست او را کنار بگذارد و دنبال  بهانه ای بود . او سه تا سوال سخت از وزیر کرد و می دانست که او نمی تواند آنها را جواب بدهد . بنابراین به وزیر گفت که اگر نتوانی به این سوالها جواب بدهی تو را برکنار می کنم . یکی اینکه خدا چه چیزی می خورد ، چه چیزی می پوشد و چکار می کند ؟ وزیر غلامی زیرک داشت .( یکی از علما می فرمودند که یک روز نوه ام از من پرسید که معنی ملاصدرا چیست ؟ من به او گفتم که این اسم یک فیلسوف است. او به من گفت که تو هم نمی فهمی . او گفت : کسی که درس خوانده است ملا است و صدرا یعنی اینکه صد تا راه برای مشکل پیدا می کند. ما نباید هیچ کس را دست کم بگیریم . هدهد سلیمان ملکه ی سبا را پیدا کرد ،در حالی که سلیمان از این موضوع خبر نداشت.) وزیر داستان را برای غلام تعریف کرد . غلام گفت که من جواب این سه تا سوال را می دانم ولی دو تا جواب را الان می گویم ولی سومی را فردا می گویم . جواب اول : خدا غم بنده هایش را می خورد و جواب دوم : خدا عیب بندگانش را می پوشاند . ستاریت خدا بسیار مهم است. اگر پرده ها کنار برود کسی حاضر نیست که حتی دیگری را دفن کند. آیت الله بهجت ذکر یا ستار را زیاد می گفتند . خیلی از افراد که ظاهرشان خوب است ولی باطن شان خیلی خراب است و برعکس . آنچه ما در دنیا داریم مثال آن هم در آسمان چهارم وجود دارد . هر کاری که ما می کنیم مثال یا شبه ما آن کار را در آسمان چهارم می کند.